Ανακαλύφθηκαν εγκεφαλικοί μηχανισμοί που είναι υπεύθυνοι για την απώλεια μνήμης

Ανακαλύφθηκαν εγκεφαλικοί μηχανισμοί που είναι υπεύθυνοι για την απώλεια μνήμης
Ανακαλύφθηκαν εγκεφαλικοί μηχανισμοί που είναι υπεύθυνοι για την απώλεια μνήμης
Anonim

Επιστήμονες διερεύνησαν τους νευρικούς μηχανισμούς που κρύβουν τη γνωστική έκπτωση σε εργαστηριακούς αρουραίους. Η έρευνά τους έδειξε ότι, αντίστοιχα, ορισμένοι ηλικιωμένοι μπορεί να είναι ανθεκτικοί στη γνωστική έκπτωση παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν επιδράσεις που σχετίζονται με την ηλικία σε νευρικό επίπεδο.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι περαιτέρω μελέτες αυτών των αντισταθμιστικών μηχανισμών θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη μεθόδων για τη θεραπεία της γνωστικής έκπτωσης που σχετίζεται με την ηλικία, έγραψε στο άρθρο του το medicalnewstoday.com.

Έρευνες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος, μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη μνήμη, εκτελεί δύο συμπληρωματικές διαδικασίες: τον διαχωρισμό και την ολοκλήρωση μοτίβων. Η ολοκλήρωση του μοντέλου μπορεί να περιγραφεί ως η ικανότητα να θυμόμαστε μια επίσκεψη σε ένα μέρος όταν επιστρέψουμε εκεί ένα μήνα αργότερα, ακόμα κι αν κάποιες λεπτομέρειες έχουν αλλάξει.

Από την άλλη πλευρά, ο διαχωρισμός των μοτίβων σημαίνει να θυμάστε ποιες συνομιλίες έγιναν κατά τη διάρκεια κάθε επίσκεψης και να μην τις συγχέετε μεταξύ τους. Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, η ικανότητα διαχωρισμού μοτίβων μειώνεται.

Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό μπορεί να σχετίζεται με το υπερδραστήριο δίκτυο CA3 στον ιππόκαμπο. Φάρμακα που μειώνουν αυτή την υπερκινητικότητα ενίσχυσαν την απόδοση της μνήμης σε γηρασμένους εργαστηριακούς αρουραίους, δείχνουν δοκιμές.

Η άμεση εξέταση της επίδρασης του δικτύου CA3 στη μνήμη θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να αναπτύξουν θεραπείες για τη βελτίωση των προβλημάτων μνήμης που σχετίζονται με την ηλικία.

Πιο πρόσφατα, οι ερευνητές μελέτησαν πώς αυτό το δίκτυο CA3 επηρεάζει τις ικανότητες μνήμης νεαρών και ηλικιωμένων πειραματόζωων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν σε πειραματικά ποντίκια ότι ορισμένοι ηλικιωμένοι εκπρόσωποι μπορούσαν να χειριστούν εργασίες μνήμης καθώς και νεαροί αρουραίοι, παρόλο που ο εγκέφαλός τους παρουσίαζε ελλείμματα στον διαχωρισμό των προτύπων. Η έρευνα δημοσιεύεται στο Current Biology.

Ερευνητές παρατήρησαν ότι σε νευρολογικές καταστάσεις όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον, υπάρχει ένα μικρό έλλειμμα συμπεριφοράς μέχρι να ξεπεραστεί ένα συγκεκριμένο όριο. Σύμφωνα με αυτούς, αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ορισμένοι ηλικιωμένοι εργαστηριακοί αρουραίοι έχουν παρόμοια απόδοση με τους νεότερους.

Όταν ρωτήθηκε για την πρόληψη της μείωσης της μνήμης που σχετίζεται με την ηλικία, ένας από τους κύριους συγγραφείς της μελέτης, ο Δρ. Bieber, είπε: «Η αποδοχή νέων γνώσεων σε όλη τη ζωή που είναι αρκετά έντονες για να αλλάξει τον εγκέφαλό σας, π.χ. εκμάθηση μιας νέας γλώσσας, αθλήματα, μουσικό όργανο κ.λπ., είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να κάνεις για αυτό το σημαντικό όργανο στην ενήλικη ζωή».

Συνιστάται: